Śmiech w Auschwitz, czyli o tym, w jaki sposób psychologia może pomóc zrozumieć łamanie tabu w miejscu pamięci Zagłady

Archive ouverte

Marcinkowska, Karolina | Puchała, Dominik | Bilewicz, Michał | Bulska, Dominika | Winiewski, Mikołaj | Górski, Maciej

Edité par The Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences -

Zachowania nienormatywne w Muzeum Auschwitz-Birkenau często spotykają się z oburzeniem i potępieniem, także na łamach mediów ogólnopolskich. W opisanych tu badaniach chcieliśmy sprawdzić, czy reakcje takie jak śmianie się czy używanie telefonu (m.in. do fotografowania), zamiast świadczyć o braku szacunku dla ofiar Holokaustu, mogą pełnić funkcje regulacyjne dla odwiedzających Auschwitz-Birkenau. Przeprowadziliśmy wywiady pogłębione z przewodnikami tego muzeum oraz obserwacje odwiedzających muzeum. Okazało się, że wśród odwiedzających pojawia się dość powszechnie szereg reakcji na świadectwo Zagłady, które są niezgodne z normami. Mimo że są one piętnowane przez przewodników, wydają się adaptacyjne, ponieważ dystansują odwiedzających od potencjalnie traumatyzującego świadectwa Zagłady.. Non-normative behavior at the Auschwitz-Birkenau Museum is often met with outrage and condemnation, including from the Polish media. The research described in this article checked whether reactions such as laughter or using a phone – among other things, to take photographs – could serve a regulatory function for visitors to the Memorial and Museum Auschwitz-Birkenau rather than indicating disrespect for Holocaust victims. We conducted in-depth interviews with the Museum’s guides and observed museum visitors. In this way, we found that several non-normative reactions to Holocaust testimony appear quite commonly among visitors. Although these are stigmatized by the guides, the reactions appear adaptive in that they distance visitors from the potentially traumatizing Holocaust testimony.

• Description
• Sujet/Public
• Outil
• Outil d'anticipation
• Mémoire et thèse
• Gestion